دسته اسکالپل

دسته اسکالپل: دسته تیغ جراحی یا دسته بیستوری

چاقوی جراحی، لانست یا بیستوری ابزاری با تیغه‌های کوچک و بسیار تیز است که برای جراحی، تشریح جسد و صنایع‌دستی مختلف استفاده می‌شود. لانست یک اسکالپل دو لبه است. چاقوی جراحی مختلف. اولی (از سمت چپ)، دومی و چهارمی دارای تیغه‌های قابل‌تعویض هستند. پنجمین لانست است.

دکتر John Ochsner تعبیری زیبا دارد. می‌نویسد به نظر می‌رسد دسته چاقو خفته است، یک جسم بدون صورت. اما به‌محض اینکه صورتش وصل شود، جان می‌گیرد و به چاقوی جراحی تبدیل می‌شود. جراح این اصطلاح، چاقوی جراحی، را برای اسکالپل و تیغه‌اش پذیرفته است. “چاقو” به معنای خطر است. چاقو سلاحی است که با قطع عضو و مرگ همراه است، در حالی که چاقوی جراحی به معنای امنیت مرتبط با شفا است. هر کسی می‌تواند از چاقو استفاده کند، اما فقط یک جراح می‌تواند از چاقوی جراحی استفاده کند. چاقوی جراحی بخشی ضروری از ابزار جراح است و ابزاری است که احترام می‌طلبد. هنگامی که چاقوی جراحی به‌درستی استفاده شود، می‌تواند معجزه کند. استفاده نادرست از آن می‌تواند فاجعه ایجاد کند.

دسته اسکالپل

چاقوی جراحی که در مجموع از دو قطعه تشکیل می‌شود، ابزاری است که همیشه مثل امروز نبوده، در تصاویر کتاب‌های پزشکی جامانده از دوران قبل از انقلاب صنعتی، اشکال گوناگونی از این ابزار وجود دارد.

چاقوی چخماق که برای سوراخ‌کردن جمجمه استفاده می‌شد.

شواهد استفاده از چاقو در پزشکی به دوره میان‌سنگی (عصر حجر میانه) برمی‌گردد – در حدود 8000 سال قبل از میلاد، زمانی که چاقوهای سنگ چخماق به عنوان ابزاری برای بریدن جمجمه استفاده می‌شد (شکل فوق). فرض بر این بود که برای فرار شیاطینی که باعث سردرد، مالیخولیا یا صرع می‌شوند باید به جمجمه نفوذ کرد.

چاقوهای برنزی در تخریب پمپئی یافت شد.

یک چاقوی جراحی باید از شرایط خاصی برخوردار باشد. مهم‌ترین آنها وضوح است. ویژگی‌های دیگر شکل، استحکام، تعادل، یکنواختی و قابلیت اطمینان است. نباید سنگین یا دست‌وپاگیر باشد، و دسته باید نازک باشد، و برای در دست‌گرفتن مناسب باشد. هفتاد سال پیش، بیشتر چاقوی جراحی از فولاد کربنی با روکش نیکل یا کروم ساخته می‌شد. پس از کشف آلیاژهای بهتر و روش‌های ویژه سخت‌شدن فولاد آلیاژی، فولاد ضدزنگ جای نیکل و کروم را گرفت. امروزه تیغه‌های اسکالپل معمولاً از فولاد سخت شده و نرم شده، فولاد ضدزنگ یا فولاد کربن بالا ساخته می‌شوند. علاوه بر این، چاقوهای تیتانیوم، سرامیک، الماس و حتی ابسیدین غیرمعمول نیستند

توسعه اسکالپل مدرن با تیغه‌های یکبار مصرف، همان‌طور که امروزه می‌شناسیم، عمدتاً نتیجه اختراع تیغ ایمنی آقای کینگ ژیلت (در سال 1904 به ثبت رسیده) بود. در سال 1910، دکتر جان بی مورفی جراح برجسته از شیکاگو دسته‌های ویژه‌ای را برای تیغ‌های یک و دو لبه اصلاح کرد و موجب اطمینان جراحان از دسترسی سریع به تیغه چاقوی بسیار تیز قابل‌اطمینان شد. اما، استفاده از این تیغه‌ها از نظر فنی رضایت‌بخش نبود.

دسته‌های تیغ مخصوص دکتر جان بی مورفی

مورگان پارکر راهی برای کنار هم قراردادن تیغه و دسته بدون قطعه سوم پیدا کرد. در سال 1915، او حق اختراع یک اسکالپل 2 تکه جدید را دریافت کرد که تیغه و دسته آن توسط قطعات فلزی روی هم قرار گرفته بود.

چاقوی جراحی بارد پارکر “Rib-Back”

امروزه دامنه کاربرد چاقوی جراحی بسیار گسترده‌تر شده، برای اینکه بدانیم در چه گستره‌ای از این ابزار به‌ظاهر ساده استفاده می‌شود می‌توانیم برخی موارد را در لیست زیر ببینیم.

• جراحان: اسکالپل های جراحی برای جراحی برش دقیق.
• پدیکور: تیغه‌های پدیکور برای ازبین‌بردن پینه.
• متخصصان پوست: تیغه‌های درمپلنینگ برای از بین بردن پوست مرده، تراشیدن در جایی که اپیدرم فویل شده است.

تیغ بیستوری چیست

تیغه‌های جراحی یا چاقوی جراحی که به‌عنوان تیغ‌های پزشکی نیز شناخته می‌شوند، برای ایجاد برش در پوست و بافت انسان طی مراحل جراحی استفاده می‌شوند. انواع مختلفی از تیغه‌ها مخصوص روش جراحی وجود دارد. تیغه‌های جراحی بر اساس اندازه و شکل متفاوت هستند. شماره روی تیغه معرف اندازه و شکل تیغه است.

تیغه‌های اسکالپل معمولی از فولاد ضدزنگ با استاندارد سختی Rockwell C در حدود 54-62 ساخته می‌شود تا تیزی لبه‌های برش در طول یک عمل جراحی حفظ شود. این تیغه‌ها تا زاویه تیغه‌ای که معمولاً حدود 26 درجه است تیز می‌شوند.

روش‌های در دست‌گرفتن چاقوی جراحی

روشی که جراح با چاقوی جراحی برخورد می‌کند به اندازه ساخت آن مهم است. چاقوی جراحی را نباید به‌عنوان چکش، راکت یا خودکار گرفت، بلکه باید همان‌طور که یک ویولونیست کمان در دست دارد نگه داشت. باید آن را به‌آرامی با نوک انگشتان خود نگه داشت و با حرکتی متناسب و ظریف استفاده کرد.

کاربرد دسته تیغ

دسته چاقوی جراحی برای محکم نگه‌داشتن تیغه جراحی به‌منظور سوراخ‌کردن یا برش بافت‌ها استفاده می‌شود. این ابزاری محکم و ارگونومیک است که اغلب در جراحی‌هایی که کنترل دقیق و برش یا جداسازی دقیق بافت موردنیاز است استفاده می‌شود.

نحوه قرار دهی تیغه بروی دسته بیستوری:

تیغه‌های اسکالپل سایز محبوب 10 و سایز 15 بر روی دسته شماره 3 قرار می‌گیرند، اما اندازه تیغه‌های تیغه جراحی مانند شماره 6، 9، 11، 11P، 12، 12D، 13، 14، 16، 40 نیز مورد استفاده هستند. این سایزها هم روی دسته شماره 3 قابل‌نصب هستند. در آدرس اینترنتی زیر فیلم آموزشی مناسبی برای روش قرار دادن تیغه روی دسته در دسترس است.

How to Attach a Scalpel Blade to a Handle – YouTube

اساساً دو نوع اسکالپل یکبار مصرف ایمن وجود دارد که توسط تولید کنندگان مختلف ارائه می شود. آنها را می توان به عنوان تیغه جمع شونده یا نوع غلاف جمع شونده طبقه بندی کرد. نسخه تیغه جمع شونده به دلیل شباهت هایشان به جعبه برش استاندارد، قابل درکتر یا شهودی تر هستند. نسخه های غلاف جمع شونده احساس ارگونومیک بسیار قوی تری برای پزشکان دارند. در چنین مدل هایی، تیغه معمولاً در یک کارتریج محافظت می شود. چنین سیستم هایی معمولاً به یک دسته سفارشی نیاز دارند و قیمت تیغه ها و کارتریج ها به طور قابل توجهی بیشتر از تیغه های جراحی معمولی است.