گزیلول چیست؟
گزیلول، گزیلول یا دی میتل فنول با فرمول شیمیایی C8H10O یک ترکیب شیمیایی است که یکی از شش ایزومر زایلنول است. فرمول شیمیایی این ماده (CH32C6H4) است و سه ایزومر دیگر آن اورتو-زایلن (ortho-)، متا -زایلن (meta-) و پارا – زایلن (para-) هستند.
مشخصات فیزیکی:
گزیلول در فرم پودر کریستالی یا جامد، بیرنگ تا مایل به قهوهای روشن به نظر میرسد. این ماده در هر حالت غیرمحلول در آب است و در فرم مایع، بیرنگ است. زایلن قابلاشتعال و سمی است.
کاربرد گزیلول
گزیلول در صنعت موارد استفاده گستردهای دارد که متناسب با نوع ایزومر آن بهعنوان ماده اولیه تولید برخی فرآوردههای صنعتی و حلالها مورد استفاده قرار میگیرد. بهعنوانمثال در ساخت داروها، حشرهکشها، قارچکشها، مواد رنگی، مواد شیمیایی لاستیکی و پلاستیک استفاده میشود.
خرید زایلن
در حال حاضر کشور چین منبع اصلی استفاده و همچنین تولیدکننده گزیلول و نیز فراوردههایی که در تولید آنها به گزیلول نیاز است در جهان محسوب میشود. برای خرید میتوان با شرکتهای چینی ارتباط برقرار کرد.
گزیلول در پاتولوژی
اهمیت گزیلول در پاتولوژی: از محلول گزیلول در مراحل مختلف آمادهسازی و رنگآمیزی بافتها در تکنیکهای پاتولوژی استفاده میشود. بیشترین کاربرد گزیلول خارجکردن الکلها و برخی از محلولهای دیگر از بافت رنگآمیزی شده و شفافتر نمودن برشها جهت مطالعات میکروسکوپیک است.
مراحل استفاده از گزیلول در پاتولوژی
با استفاده از تکنیکهای مختلف بافتشناسی میتوان چهار بافت اصلی انسانی را رنگآمیزی و مشاهده کرد. این بافتها که عبارتاند از اپیتلیوم، بافت همبند، بافت عضلانی و بافت عصبی مشترکاتی دارند، اما پس از رنگآمیزی از نظر ساختاری بسیار متمایز به نظر میرسند. هر نوع رنگآمیزی برای برجستهکردن یک ویژگی یا جزء مهم در یک نوع بافت اختصاص دارد.
روش تکنیکی آسیبشناسی (هیستوتکنیک) عبارت است از تمام مراحل کاری از ابتدای پذیرش نمونه در آزمایشگاه پاتولوژی تا آمادهسازی لام و بررسی آن در زیر میکروسکوپ که معمولاً شامل هشت مرحله جداگانه است:
- فیکساسیون
- دکلسیفیکاسیون
- نمونه برداری
- آبگیری و آغشتگی
- قالبگیری
- برش با میکروتوم
- رنگآمیزی
- مونتاژ لام و لامل
مرحله چهارم که مرحله آبگیری یا آغشتهسازی نامیده میشود، خود شامل 12 ظرف است که هر کدام حاوی یک محلول مناسب است. ظروف شماره 9 و 10 حاوی گزیلول یا همان گزیلول است. با توجه به اینکه در مراحل قبلی معمولاً از الکل جهت آبگیری استفاده میشود، گزیلول جهت شفاف سازی بافت و خارج کردن الکل از آن استفاده میشود. (تیتفورد، 2009).
در مرحله هفتم که مرحله رنگآمیزی هست نیز از گزیلول استفاده میگردد. در این رنگآمیزی، ابتدا ۳ حمام گزیلول موجود است که برای شفافسازی و ازبینبردن پارافین باقیمانده در اطراف بافتها استفاده میشود. نمونهها به مدت ۵ دقیقه در هر ظرف گزیلول قرار داده میشود. در انتهای پروسه رنگآمیزی و جهت شفافسازی مجدد از دو مرحله یا دو حمام گزیلول استفاده میشود. زمان قرارگیری نمونهها در گزیلول در حدود ۵- ۳ دقیقه است.
معمولاً زمانی که برای انجام کار از دستگاهی به نام کرایو استیت استفاده میشود نیز از محلول گزیلول استفاده میشود. بدین ترتیب که پس از استفاده از محلولهای کربنات و ائوزین و متعاقب آن الکلها، در نهایت برای شفافتر شدن، نمونه در دو ظرف گزیلول قرار داده شده و برای مونتاژ و تشخیص آماده میشود.
عوارض گزیلول
علائم قرارگرفتن در معرض این دسته از ترکیبات شامل حساسیت پوستی، تعریق زیاد، سفیدشدن پوست یا اریتم بدون درد، تشنگی شدید، اسهال، سیانوز ناشی از متهموگلوبینمی، بیشفعالی، بیحسی، کاهش فشارخون، هیپرپنه، درد شکمی، همولیز و تشنج است.
برخی از جزئیات این علائم عبارتاند از:
- سوزش شدید و سوختگی پوست و چشم.
- تحریک مجاری تنفسی، سرگیجه، درد معده، خستگی، کما و آسیب به کبد یا کلیهها.
- سردرد، حالت تهوع و استفراغ
- خوردگی بافتهای مخاطی و دستگاه تنفسی فوقانی، چشمها و پوست
برخی عوارض احتمالی ناشی از استنشاق:
- احساس سوزش، سرفه، خسخس سینه، لارنژیت و تنگی نفس
- اسپاسم، التهاب و ادم حنجره و برونشیت کشنده
- پنومونیت شیمیایی و ادم ریوی.
- در صورت عدم مرگ ناشی از نارسایی تنفسی فوری، زردی و الیگوری یا آنوری ممکن است رخ دهد.
نکات ایمنی گزیلول
کمکهای اولیه در مواجهه با گزیلول:
در صورت مواجهه چشم:
- ابتدا مصدوم باید از نظر لنزهای تماسی بررسی و در صورت وجود لنز باید آن را خارج کرد.
- باید چشمان قربانی را با آب یا محلول نرمال سالین به مدت 20 تا 30 دقیقه از گوشه داخلی چشم به سمت گوشه خارجی در حالیکه سر مصدوم به صورت مناسب به یک سمت خم شده انجام شود.
- همزمان با شستشوی چشم لازم است با بیمارستان یا مرکز کنترل مسمومیت تماس گرفته شود.
- بدون دستور پزشک، هیچگونه پماد، روغن یا دارویی را نباید برای چشم مصدوم استفاده کرد.
- حتی اگر هیچ علامتی (مانند قرمزی یا تحریک) ایجاد نشده باشد، بلافاصله پس از شستشوی چشم، مصدوم باید به بیمارستان منتقل گردد.
در صورت تماس گزیلول با پوست:
- بهمنظور جلوگیری از آسیب شدید، بلافاصله باید محلول روی پوست آسیبدیده را با غوطهورسازی در آب رقیق کرد.
- تمام لباسهای آلوده باید جدا شده و از تن مصدوم خارج شود.
- سپس تمام نواحی آسیبدیده پوست باید بهآرامی با آب و صابون شستشو گردد.
- حتی اگر هیچ علامتی (مانند قرمزی یا تحریک) ایجاد نشد، در حین انجام این کمکها، با بیمارستان یا مرکز کنترل مسمومیت تماس گرفته شود.
- پس از شستن نواحی آسیبدیده، بلافاصله مصدوم باید برای درمان به بیمارستان منتقل گردد.
در صورت وقوع استنشاق گزیلول:
- فوراً باید مصدوم را از منطقه آلوده خارج نمود.
- ضمن وادارکردن مصدوم به تنفس عمیق هوای تازه، باید فوراً با مراکز درمانی تماس گرفته شود
- حتی اگر هیچ علامتی (مانند خسخس سینه، سرفه، تنگی نفس یا سوزش در دهان، گلو یا قفسه سینه) ایجاد نشد، مصدوم را باید برای انتقال به مراکز درمانی آماده نمود.
- درصورتیکه گزیلول در فضا پخش شده باشد، امدادگرانی که وارد فضای احتمالاً آلوده میشوند باید از حفاظت تنفسی مناسب برخوردار باشند.
- در صورت امکان، باید از دستگاه تنفس مستقل (SCBA) استفاده شود. اگر این تجهیزات در دسترس نیست، باید سطح حفاظتی بیشتر یا برابر با توصیه شده لباس محافظ را در نظر گرفت.
توجه: مسئولیت تعیین سطح حفاظت تنفسی امدادگران با مسئول ایمنی یا افسر ایمنی و بهداشت مرکز است.
در صورت وقوع بلع گزیلول:
- نباید مصدوم را به استفراغ وادار نمود؛ چون ممکن است وارد ریههای مصدوم گردد. فنلها عموماً سموم بسیار سمی و خورنده و تحریککننده هستند، بهطوریکه القای استفراغ ممکن است مشکلات پزشکی را بدتر کند.
- فوراً باید با یک بیمارستان یا مرکز کنترل مسمومیت تماس گرفته شود.
- در صورت توصیه پزشک، شارکل (زغال چوب فعال)، سفیده تخممرغ یا شیر به مصدوم خورانده شود.
- اگر توصیه پزشک بهراحتی در دسترس نبوده و مصدوم هوشیار است و تشنج نمیکند، ترجیحاً میتوان یک لیوان دوغاب شارکل در آب یا اگر در دسترس نیست، یک لیوان شیر یا سفیده تخممرغ زده شده به مصدوم خورانده شده و بلافاصله مصدوم به مراکز درمانی منتقل گردد.
- درصورتیکه مصدوم تشنج دارد یا بیهوش است، نباید چیزی از طریق دهان به مصدوم داده شود
- برای اطمینان از باز بودن مجرای تنفسی مصدوم باید او را به پهلو درحالیکه سرش پایینتر از بدن است، قرار داد. درهرصورت اولویت اول انتقال بلافاصله مصدوم به بیمارستان است. (NTP، 1992)
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.